Vertel eens wat meer over jezelf?
Ik ben Arjan van den Anker. Ik ben 50 jaar, woon in Waardenburg, ben getrouwd en heb een gezin. Al 29 jaar werk ik bij Van der Ven. Jaren geleden deed ik de agrarische school omdat ik aan de slag wilde in de veehouderij. Maar de banen lagen niet voor het oprapen. Ik volgde nóg een opleiding en via via kwam ik bij Van der Ven terecht. Eerst als trekkerchauffeur en grondwerker. Inmiddels ben ik kraanmachinist.
Op welke machine draai je?
Ik zit op een graafmachine; een veertientonse mobiele bandenkraan.
Wat vind je leuk aan werken bij Van der Ven?
Trekkers, kranen en andere machines: ik vond ze altijd al interessant. Daarom is het superleuk dat ik er mijn werk van heb kunnen maken. Bij Van der Ven richten we ons niet op één vakgebied. Door de brede dienstverlening en verschillende projecten, is ook mijn werk gevarieerd. Van het uitgraven om riolering aan te leggen, tot het klaarzetten van benodigdheden voor nieuwe bestrating.
Welk project vond je het mooist om aan te werken?
Elk project heeft leuke onderdelen! Wat ik het mooist vind is om langere tijd aan één project te werken. Zo realiseerden we ooit in een nieuwbouwwijk het riool- en bestratingswerk. Vanaf het begin tot het eind zie je een plek volledig opgebouwd worden. Het is mooi om te zien dat jouw werk daar dan direct een bijdrage aan levert.
Waarom werk je al 29 jaar bij Van der Ven?
Bij Van der Ven heerst een fijne bedrijfscultuur en er werken fijne mensen. Natuurlijk heb ik wel eens gedacht: moet ik niet eens wat anders proberen? Maar ik heb het goed naar mijn zin en ben graag honkvast. We hebben veel vrijheid, mogen zelf verantwoordelijkheid nemen en meedenken
Waaruit blijkt de familiecultuur bij Van der Ven?
Zeven jaar geleden overleed onze dochter aan acute leukemie. Een ontzettend moeilijke periode. Van der Ven gaf me alle vrijheid om naar ziekenhuisafspraken te gaan, mijn werktijden zelf te bepalen, aanwezig te zijn als dat kon en afwezig te zijn als dat moest. Ik kreeg alle ruimte; nooit was iets een probleem. Ook na haar overlijden. Er is geen richtlijn over hoe je daar als werkgever mee omgaat. Dat Van der Ven het op deze manier aanpakte, vind ik nog steeds superbijzonder.
